De blog van 4 september:

'And then I realised; adventures are the best way to learn'

Dag lieve mensen,

Pfoe, wat heb ik ongelooflijk veel reacties gehad op mijn vorige blog! Ik vond het erg lastig om hem online te zettenomdat het een beetje voelde alsof ik gefaald had, maar ik zie nu in dat dit niet zo is. Ik heb zowel via Facebook als in real-life veel reacties gehad en ik sta er nu met 1000% achter dat ik mijn plannen omgegooid heb! Af en toe steekt het nog wel een beetje als ik zie dat andere meiden wel naar Amerika kunnen/gaan, maar ik weet dat ik ook een GEWELDIG avontuur tegemoet zal gaan!

Oké, waar was ik gebleven?
Toen ik mijn vorige blog online zette, stond ik al online op de website van de Australische partner. De eerste ochtend had ik al gelijk 6 matches, waarvan ik besloot om er 2 een mail te sturen. Helaas kreeg ik van beiden geen antwoord. Vervolgens kreeg ik er een andere match bij die ik ook een mail stuurde, en toen had ik een paar uur later al een mail terug! Dit gezin wilde mij graag ontmoeten, en we spraken af om 2 dagen later, op zondagmorgen (avond bij hun) te Skypen. Ik was eerst helemaal niet nerveus, maar een paar minuten voor tijd kwamen de zenuwen toch opzetten. Uiteindelijk was het nergens voor nodig want de vader en moeder waren allebei ontzettend aardig. Het gesprek ging heel goed en ze zouden maandag iets laten horen. Helaas was dit niet het geval. Dinsdag; ook niets helaas. Toen begon ik hem wel weer een beetje te knijpen…. Uiteindelijk hoorde ik dat ze toch met iemand anders verder aan het praten waren. Geen probleem; dan zoek ik weer verder!

Daarna kreeg ik al vrij snel een verzoek om te skypen met een gezin uit Brisbane. Gescheiden vader met een tweeling van 4 jaar oud. Super lang mee zitten kletsen, bijna een uur! Helaas moest hij de volgende dag 2 weken op reis voor zijn werk dus heb ik verder van hem niets gehoord.
Vervolgens gister nog een ander gezin gesproken uit Sydney, wat ook heel gezellig was. Zij hebben 2 leuke, jonge kindjes. Zij spreken nog wel een aantal andere au pairs, dus ik ben benieuwd of ik hier nog wat op hoor, maar ze zouden me op de hoogte houden..
Vervolgens (jaja, ik ben er erg druk mee!) heb ik vandaag ook nog met de ex-vrouw geskyped van de vader uit Brisbane, en oh, wat was het gezellig! Heerlijk zitten lachen en beppen en het voelt voor mij super goed. Ik hoop dat ik hier snel iets van terug hoor. Ze vond dat ik heel goed Engels spreek, soms nog beter als zij hahaha:-)

En verder heb ik ook aanstaande woensdag nog een gesprek met wéér een ander gezin uit Sydney. Een gescheiden moeder met een dochtertje van 8. Zij zoekt voor deze maand nog iemand dus ik ben benieuwd.

Zoals jullie zien ben ik een heel stuk drukker met de matches mailen die ik graag wil spreken, en ondertussen werk ik ook nog 4 dagen per week. Lekker druk dus! Ik heb op het moment 6 lijntjes uitstaan en 4 gezinnen om mee te skypen! Sommige reageren op mijn mail, en anderen niet. Maar het voelt heel fijn dat ik nu voor een deel ook zelf de touwtjes in handen heb, en dat het niet meteen een enorm probleem is als een gezin niet doorgaat. Wat ik ook merk is dat de Australiërs een stuk losser zijn dan de Amerikanen. Die kunnen daar nog wat van leren..:-)

Wie weet heb ik de volgende blog wel een match. We gaan het zien!